Harmonogram treningów dla grupy 6-9 lat

.... opracowany na podstawie „Coaching Youth Volleyball” (Trening siatkówki Młodzieżowej w oparciu o Amerykański Program Edukacji Sportowej) za zgodą Human Kinetics.

Planowanie sezonu


Prezentowany harmonogram treningów to „migawka” całego sezonu, którą winien opracować trener wraz z pozostałą kadrą szkoleniową przed pierwszym treningiem z zawodnikami. Wystarczą strony z kalendarza, na których należy opisać każdy trening i datę zawodów, a następnie po kolei ponumerować poszczególne części treningów. Numery te będą podstawą ułożenia harmonogramu treningów na dany sezon. Następnie można przejść do przeglądu sporządzonego harmonogramu, analizując każdy trening i wpisując cele przyświecające każdemu treningowi. Należy zapisać cel każdego treningu, główne umiejętności, które będą ćwiczone na danym treningu; czynności, ćwiczenia i elementy gry, które będą służyć realizacji celów i założeń każdego treningu.

Poniżej przedstawiono szczegółowe informacje na temat harmonogramu treningów dla grup zawodników w wieku 6-9 lat (3x3). Być może trener będzie musiał dostosować harmonogram sezonu do poziomu umiejętności zawodników – podczas opracowywania harmonogramu nie należy opierać się wyłącznie na wieku zawodników. Można stosować harmonogram opracowywany dla grupy 6-9-latków podczas treningów zawodników w wieku 11-12 lat, którzy dopiero uczą się gry w siatkówkę; jeżeli z kolei w miejscowej lidze grają zawodnicy od 8 lat, podczas treningów doświadczonych dziesięciolatków można stosować harmonogram treningów przygotowanych pierwotnie dla grupy 12 i 14-latków, pod warunkiem, że zawodnicy trenują siatkówkę już od co najmniej 2 lat i opanowały podstawowe umiejętności.

Praca trenera polega również na dostosowywaniu planów treningowych w zależności od rozwoju sytuacji. Jeżeli zawodnicy mają kłopoty z wypracowaniem określonych umiejętności, można odpowiednio dostosować harmonogram sezonu i poświęcić więcej czasu na trening określonych umiejętności. Z drugiej strony, jeżeli zawodnicy są znudzeni, ponieważ zdążyli już wyćwiczyć określone nowe umiejętności, można bez obaw dostosować plany treningów, wprowadzając nowe umiejętności (lub zaawansowaną formę już nabytych) i strategie, które będą stanowić wyzwanie dla zawodniczek i dzięki którym zawodniczki będą lepiej czytać grę.

Wskazówka dla trenera

Podczas opracowywania harmonogramu na dany sezon należy pamiętać o rozgrywaniu meczów w ramach treningów. Ten rodzaj treningu jest skuteczniejszy od wyćwiczenia poszczególnych umiejętności, gdyż umożliwia stworzenie warunków prawdziwego meczu podczas treningu. W ten sposób można skuteczniej przygotować zawodniczki na wyzwania, jakim będą musiały stawić czoła podczas zawodów, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym.

Harmonogram treningów

Niewielu zawodników z grupy wiekowej 6-9 lat zdążyło już wypracować określone umiejętności gry w piłkę siatkową. Z tego względu nie należy zakładać, że zawodnicy z tej grupy wiekowej posiadają jakiekolwiek umiejętności. Głównym zadaniem będzie stworzenie warunków, w których będą mogli poznać podstawowe umiejętności taktyczne i techniczne, zgodnie z następującym harmonogramem:

NrCelUmiejętnościĆwiczenia

1Podstawowe przygotowanie do gry i pracy w zespole; ocena możliwości i nauka odbicia oburącz górą Podstawy ruchu do odbicia piłki oburącz górą Dobra wystawa
2Podstawowe przygotowanie do gry; rozwój umiejętności poprzez ćwiczenie odbicia górą Podstawy ruchu do odbicia piłki oburącz górą; podejmowanie decyzji; komunikacja Skuteczne podanie
3Nauka odbicia oburącz dołem - ocena umiejętności Podstawy ruchu do odbicia oburącz dołem; komunikacja Precyzyjne przyjęcie
4Rozwój umiejętności poprzez ćwiczenia z zastosowaniem odbicia oburącz górnego i dolnego; wprowadzenie do przyjęcia zagrywki Podstawy ruchu do odbicia piłki oburącz dołem; podejmowanie decyzji; komunikacja Przyjęcie do kosza Odbicie bilardowe
5Wykonanie zagrywki- - ocena umiejętności i ich rozwój. Kierowanie zagrywką; przyjęcie zagrywki; wystawienie; Zagrywka do strefy
6Ocena postępów i ćwiczenia wykonania zagrywki, doskonalenie umiejętności przyjęcia zagrywki i wystawienia. Podstawy ruchu do odbicia piłki oburącz dołem i górą ; podejmowanie decyzji; komunikacja; praca zespołowa Zagrywka do strefy
Trzy, do puli
7Ocena postępów w wykonaniu zagrywki – ćwiczenia doskonalące. Ćwiczenia zagrywka - przyjęcie Kierowanie zagrywką; przyjęcie zagrywki; wystawienie; Przyjęcie do celu
8Ocena postępów w odbiciu oburącz dołem – ćwiczenia doskonalące. Podstawy ruchu do odbicia piłki oburącz dołem; dojście do piłki; komunikacja Odbicie bilardowe
9Ocena postępów w odbiciu oburącz górą (wystawienie)– ćwiczenia doskonalące Rozegranie do tyłu i na drugą linię; Dobra wystawa
Trzy, do puli
10Wprowadzenie do ustawień zawodniczek na boisku; analiza umiejętności przyjęcia piłki z zagrywki – ćwiczenia doskonalące Obrona w polu; działanie defensywne i ofensywne zespołu Odbicie bilardowe
Trzy, do puli
11Analiza skuteczności wykonaniu zagrywki i ćwiczenia doskonalące jej efektywność; zwróceniu uwagi na kierowanie zagrywki w określone miejsce Ćwiczenia doskonalące współdziałanie: przyjecie - wystawienie - atak Zagrywka do strefy
12Ćwiczenia gry kombinacyjnej dostosowanej do możliwości grających z uwzględnieniem pozycji na boisku; różne formy gier Współdziałanie w zespole; komunikacja; rozumienie zasad gry Trzy, do puli
13Ćwiczenia gry kombinacyjnej z uwzględnieniem pozycji na boisku: turnieje 3 na 3 Współdziałanie w zespole, komunikacja; rozumienie zasad gry i zmian zawodniczek Trzy, do puli
14Ćwiczenia gry kombinacyjnej z uwzględnieniem pozycji na boisku: różne formy gier Gra zespołowa, komunikacja; rozumienie zasad gry, ceremoniału zawodów, oraz zmian zawodniczek Trzy, do puli

Ćwiczenia

Poniżej przedstawiamy ćwiczenia, które mogą być zastosowane w Twoim programie treningowym siatkówki. Tworzą one sytuacje jakie występują podczas gry z uwzględnieniem pozycji zajmowanych przez zawodników. Ćwiczenia tego typu powinny być stosowane przez trenerów pracujących z dziećmi, aby utrzymać wysoką motywację poprzez grę a jednocześnie dawać dobrą zabawę.

Trzy, do puli

Cel

Konsekwentne stosowanie trzech odbić piłki w ten sposób, aby trzecie odbicie było przebiciem na drugą stronę siatki.

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Rozpoczynający zawodnik zespołu A zagrywa piłkę w kierunku zespołu B. Zespół przyjmujący B musi odbić 3 razy (przyjęcie, wystawienie, atak) zanim przebije piłkę z powrotem na druga stronę; jeżeli zespół wykona trzy odbicia i piłka znajdzie się u przeciwnika, to otrzymuje 3 punkty (do puli). Gra toczy się do upadku piłki na podłoże. Każde wykonanie akcji składającej się z trzech odbić przez jeden, bądź drugi zespół, jest nagradzane trzema punktami i sumowane. Dodatkowo 1 punkt przyznawany jest każdorazowo dla zwycięskiego zespołu. Np. jeżeli zespół A wykonał akcje za 3 punkty i zespół B popełnił błąd, to zespół A otrzymuje 4 punkty ( 3 punkty za wykonanie akcji złożonej z 3-ch odbić i 1 punkt za zwycięstwo). Jeżeli zespół B wykonał wcześniej trzy prawidłowe odbicia, to mimo tego, że przegrał akcję zachowuje 3 punkty i wynik wówczas powinien być 4 : 3 dla zespołu A.

Po każdej zakończonej akcji następuje zmiana zespołu zagrywającego, bez względu na to, który zespół zwyciężył. A zawodnicy wykonują zmianę o jedną pozycję.

Warianty

Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, należy:

  • Zagrywać lżej (jeżeli zagrywa trener) lub przerzucać piłkę zamiast zagrywania.
  • Wprowadzić zasadę w której trzy przebicia wykonywane są określonym sposobem, np. odbiciem oburącz dołem lub oburącz górą.
  • Przyznawać punkty za dowolne 3 odbicia, jeżeli piłka tylko znajdzie się po stronie rywala.
  • Przyznawać extra punkt za każdą próbę przebicia atakującego, nawet jeżeli zawodnik popełni błąd ataku.
  • Grać 5 na 5

Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach, należy:

  • Przyznawać 3 punkty tylko w wypadku kiedy piłka pozostaje w grze lub przebicie piłki zostało wykonanie w formie ataku jednorącz z wyskoku.
  • Grać 2 na 2.
  • Wprowadzać do gry piłkę innego koloru lub innej marki, jako piłki „bonusowej” i wówczas punkty liczone są podwójnie.
  • Wprowadzić zasadę, aby zespół zwycięski pozostawał na boisku, a przegrany zmieniał się z zespołem oczekującym. Zespół pozostający wykonuje zmianę ustawienia według rotacji.

Dobra wystawa

Cel

Wystawienie piłki do ataku sposobem oburącz górnym

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Rozpoczyna zespół A zagrywając w kierunku zespołu B. Mając na uwadze wykonanie ataku w trzecim odbiciu piłki (przyjecie, wystawienie, atak) zespół A przyjmuje piłkę łukiem w kierunku siatki. Jeżeli piłka zostanie wystawiona sposobem oburącz górnym do dowolnego zawodnika, który może ją zaatakować, to zespół otrzymuje 2 punkty. Gra toczy się do upadku piłki. Zespół, który zwyciężył w danej akcji otrzymuje 1 punkt. Zespoły zagrywają na zmianę, bez względu na to kto wygrał akcję. Rotacja zawodników następuje po każdej akcji.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, trener zagrywa lub rzuca piłkę do gry; przyznanie bonusowego punktu jeżeli pierwsze odbicie do atakującego wykonane jest sposobem oburącz górnym i kończy się atakiem ponad siatką lub pierwsze odbicie do wystawiającego wykonane jest palcami.
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach: należy: grać 2 x 2 na tych samych boiskach; przyznawać punkty za wystawienie oburącz górne tylko w przypadku wykonaniu skutecznego ataku; przyznawać extra punkt w wypadku wystawienia palcami z pierwszej piłki (tylko po skutecznym ataku).

Skuteczne podanie

Cel

Wystawienie piłki do ataku sposobem oburącz górnym

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Zawodnik zespołu A rzucając lub zagrywając piłkę ponad siatką w kierunku zespołu B inicjuje grę. Punkt przyznaje się zespołowi tylko w wypadku wykonania ataku po wystawieniu (odbiciu )palcami do atakującego. 1 punkt przyznaje się wówczas, kiedy atak wykonany jest poza boisko (autowy), 2 punkty, kiedy piłka wraca do atakujących, oraz trzy punkty, kiedy zaatakowana piłka wpada bezpośrednio w boisko przeciwnika. Zespoły zagrywają na zmianę, bez względu na to, kto wygrał akcję. Rotacja zawodników następuje po każdej akcji.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, należy przyznawać za przebicie piłki palcami ponad siatką w trzecim kontakcie z piłką (przebicie dołem powinno być wykonane w celu utrzymania ciągłości gry, ale nie jest ono punktujące).
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach: należy grać 2 x 2 na tych samych boiskach; wymagać, aby piłka była dograna lub wystawiana sposobem oburącz górnym w celu zdobycia punktów w ataku; wykonywać rotacje zawodników po każdej akcji, gdy piłka zostanie przebita (zaatakowana) na stronę przeciwnika.

Precyzyjne przyjęcie

Cel

Praca nad dokładnym przyjęciem do wystawiającego

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Rozpoczyna zawodnik zespołu A wprowadzając piłkę do gry zagrywką. Zespół B przyjmuje piłkę sposobem oburącz dolnym do ustalonej strefy, która określona jest dla zespołu jako miejsce do wystawia piłki do atakujących. 3 punkty otrzymuje każdorazowo zespół, który przyjmie piłkę (precyzyjnie przyjęcie) dokładnie do rozgrywającego czyli w pobliże środkowej części pola ataku. 1 punkt otrzymuje zespół, który wygra daną akcję. Dodatkowe punkty otrzymuje zespół, który zakończy sukcesem atak przez siatkę – 1 punkt kiedy atak nastąpi z drugiej piłki, a 2 punkty, kiedy z trzeciej piłki. Jeżeli piłka nie jest przyjęta lub nie trafia do ustalonej strefy, to zespół nie otrzymuje żadnego punktu.

Zespoły zagrywają na zmianę, bez względu na to kto wygrał akcję. Rotacja zawodników następuje po każdej akcji.

Warianty

Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, należy:

  • Trener wykonuje zagrywkę dostosowaną do możliwości przyjmujących albo zawodnik przerzuca piłkę dokładnie do przyjmującego.
  • Pozwolić zagrywającym stanąć bliżej siatki.
  • Przyznawać zespołowi 1 punkt, gdy piłka kierowana jest do dowolnej strefy i trzy punkty gdy dograna jest do strefy właściwej (precyzyjne przyjęcie).
  • Grać 3 przeciwko 4 i dokonywać zmiany po niedokładnym przyjęciu, po zakończeniu akcji.

Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach, należy:

  • Przyznawać punkt wówczas, kiedy trzy akcje po kolei będą przyjęte dokładnie do określonej strefy, w pobliże środkowej części pola ataku.
  • Zmniejszyć strefę do której kierowana jest przyjmowana piłka.
  • Przyznawać punkt tylko w wypadku, kiedy przyjmujący oznajmi krzykiem swoją gotowość do przyjęcia i przyjmie piłkę we właściwe miejsce.
  • Gra 3 na 4 z rozgrywającym przebiegającym pod siatką na drugą stronę (aby wystawić piłkę innemu zespołowi), gdy zagrywana piłka jest w górze.
  • Nakazywanie zespołowi wykonywać zmiany każdorazowo, gdy piłka przejdzie ponad siatką.
  • Zabieranie punktu zespołowi, który nie przyjmie piłki, przynajmniej w sposób pozwalający na kontynuację gry.
  • Rywalizacja zespołów zagrywającego i przyjmującego do uzyskania trzech punktów z rzędu. Przyjmujący otrzymują punkty za każde precyzyjne dogranie oraz błąd zagrywającego natomiast zagrywający otrzymują punkty za każde niedokładne przyjęcie przeciwnika (w strefę inną od wyznaczonej) oraz „asową” zagrywkę.

Odbicie bilardowe

Cel

Praca nad przyjęciem i odbiciem piłki sposobem oburącz dolnym

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Rozpoczyna zawodnik zespołu A wprowadzając piłkę do gry zagrywką w kierunku zespołu B. Zawodnicy mają dwie opcje gry.

  • Opcja 1: Zawodnik 1 (P1) w zespole B przyjmuje piłkę sposobem oburącz dolnym kierując ją do zawodnika 2 (P2). Zawodnik P2 kieruje piłkę również sposobem oburącz dolnym do innego gracza P3, który odbija piłkę z powrotem do zawodnika P1, który sposobem oburącz górnym przebija piłką na drugą stronę siatki do zespołu zagrywającego A ( w sumie cztery odbicia to cztery punkty dla zespołu B).
  • Opcja 2: Zawodnik 1 (P1) przyjmuje piłkę sposobem oburącz dolnym kierując ją do zawodnika 2 (P2). Zawodnik P2 kieruje piłkę również sposobem oburącz dolnym do innego gracza P3, który odbija piłkę z powrotem do zawodnika P1. Następnie tego typu podania zaczynają się w druga stroną, czyli P1 (zamiast przebicia na druga stronę siatki) kieruje piłkę do P3, ten do P2, P2 do P1, który dopiero przebija sposobem oburącz dolnym za siatkę do zespołu B (w sumie może być 7 odbić i 7 punktów dla zespołu B).

Kiedy piłka przebita jest ponad siatką do drugiego zespołu to wówczas następuje taka sama sekwencja odbić sposobem oburącz dolnym. Gra toczy się do upadku piłki. Zespoły zagrywają na zmianę, bez względu na to kto wygrał akcję. Rotacja zawodników następuje po każdej akcji.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach pozwól na pięć prób, aby skutecznie odbić piłkę trzy razy oburącz dołem.
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach należy przyznawać jeden punkt tylko w wypadku, kiedy piłka jest odbita skutecznie przez trzech kolejnych zawodników; dodawać extra punkt, kiedy piłka trzecia jest zaatakowana jednorącz w wyskoku.

Przyjęcie do celu

Cel

Przyjecie sposobem oburącz dolnym w kierunku pozycji rozgrywającego.

Opis

Gra 3 na 3 lub 4 na 4 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Rozpoczyna zespół B zagrywając w kierunku zespołu A. Zawodnik 1 (A1)przyjmuje piłkę kierując ją do zawodnika 2 (A2), który zajmuje miejsce w zaznaczonym przy siatce kwadracie o boku 1,5 m ( jak na diagramie). Zawodnik A2 wystawia piłkę, a zawodnik 3 (A3) atakuje tą piłkę z powrotem na drugą stronę. Jeden punkt przyznaje się wówczas, kiedy piłka przyjęta jest dokładnie w kierunku zaznaczonego kwadratu i może być wystawiona sposobem oburącz górnym. Gra jest kontynuowana do czasu upadku piłki.

Zespoły zagrywają na zmianę, bez względu na to kto wygrał akcję. Rotacja zawodników następuje po każdej akcji.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, można wymagać tyko dobrego przyjęcia do oznaczonej strefy i przyznawać punkt nawet jeżeli piłka nie jest poprawnie wystawiona; wprowadzać piłkę zagrywką wykonywaną dokładnie (z określona siłą) przez trenera lub przerzucaniem piłki przez zawodnika; wykonywanie zagrywki lub przerzucanie piłki z bliższej odległości od siatki.
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach można grać na 2 na 2; zmniejszyć wielkość strefy dokładnego przyjęcia do 1 metra; przesunąć tą strefę w kierunku prawej linii; określić sposób wykonania wystawienia (oburącz dolne lub górne) w kierunku zaznaczonej strefy ataku ( kwadrat o boku 1,5 m) przy lewej lub prawej linii bocznej.

Przyjęcie do kosza

Cel

Zwiększenie dokładności przyjęcia sposobem oburącz dolnym.

Opis

Gra na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Z jednej strony siatki ustawionych jest trzech zagrywających (za linią końcową ), z drugiej strony siatki trzech przyjmujących oraz kosz ustawiony pod siatką w miejscu przewidzianym dla rozgrywającego, jak pokazuje diagram. Zagrywający wykonują zagrywkę ponad siatką, a przyjmujący mają za zadanie przyjęcie piłki oburącz dołem do celu znajdującego się przy siatce. Dwa punkty przyznaje się dla zespołu przyjmującego, jeżeli piłka po przyjęciu dołem wpadnie do kosza lub odbije się od niego. Każdy zagrywający musi wykonać poprawną zagrywkę pięciokrotnie i wówczas następuje zamiana ról zagrywających z przyjmującymi. Każdy zespół powinien pełnić rolę zarówno zagrywających jak i przyjmujących.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, należy przerzucać piłkę ponad siatką (zamiast zagrywki); pozwalać na dwukrotne odbicie piłki podczas kierowania jej do celu; przesunąć w kierunku siatki pole zagrywki; ustawić więcej niż jeden kosz obok siebie, aby zwiększyć pole celowania.
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach należy zmniejszyć wielkość kosza do celowania; wprowadzić zasadę, aby po każdym dokładnym przyjęciu piłki do celu zagrywający musiał wykonywać dodatkowa zagrywkę, lub zagrywający, w takim wypadku, biegnie na drugą stronę i dołącza do grona przyjmujących, natomiast przyjmujący, który wykonał celne przyjęcie biegnie do pola zagrywki.

Zagrywka do strefy

Cel

Zwiększenie dokładności wykonania zagrywki.

Opis

Gra 3 na 3 na odpowiednich boiskach w zależności od wieku grających. Każda połowa boiska jest podzielona na cztery części. W zespole A zawodnik rozpoczynający zagrywką staje za linia końcowa, a zawodnicy prawy ataku P1 i lewy ataku L1 ustawieni są odpowiednio na boisku. Po przeciwnej stronie ustawieni są zawodnicy zespołu B w tylnej części boiska z prawej P2 i lewej strony L1 oraz z przodu P1 (jak pokazuje diagram). Zagrywający wykonuje zagrywkę w jedna z oznaczonych stref. Trzy punkty są przyznawane jeżeli zagrywka wykonana jest do jednego z dwóch tylnych pól i jeden punkt, gdy do jednego z dwóch przednich pól.

Dwa dodatkowe punkty są przyznawane jeżeli zagrywający wcześniej powie do jakiego pola chce zagrać i piłka tam poleci. Zawodnicy przyjmujący starają się wykonać trzy odbicia piłka (przyjecie wystawienie i atak) i przebić ją z powrotem ponad siatką w kierunku zespołu zagrywającego. Zakrywka wykonywana jest na zmianę po każdej akcji. Każdy zagrywający wykonuje 3 zagrywki zanim nastąpi zmiana.

Warianty

  • Aby gra mogła być łatwiejsza dla młodszych zawodników lub ćwiczących o mniejszych umiejętnościach, wówczas za każdą piłkę która przejdzie ponad siatką po wykonaniu zagrywki należy przyznawać punkty (1 punkt, gdy poleci na aut, 2 punkty, gdy spadnie w granicach boiska i 3 punkty, gdy wpada w odpowiednią strefę); zagrywać z bliższej odległości, obniżyć siatkę.
  • Aby gra mogła być bardziej wymagająca dla starszych zawodników lub ćwiczących o większych umiejętnościach należy grać 2 na 2; przyznawać punkty tylko wówczas kiedy zagrywający wykona celną zagrywkę do strefy którą wcześniej wywołał; zmniejszyć obszar strefy do której wykonywana jest zagrywka, czy zwiększyć ilość stref.
DzieciMłodzieżNauczycieleBazy szkoleniowe - Akademie SOSBazy szkoleniowe - Szkoły PatronackieFacebook Młodzieżowej Akademii Siatkówki oraz Akademii Polskiej SiatkówkiRodzice